Στο πλαίσιο των εβδομαδιαίων συναντήσεών μας για το project της Βουλής αποφασίσαμε να γίνουμε σκηνοθέτες και ηθοποιοί αναπαριστώντας σκηνές από καθημερινά περιστάτικά βίας που συμβαίνουν πολύ συχνά ακόμη και σε σχολικά περιβάλλοντα.
Περιστατικά, όπου κυριαρχεί όχι μόνο η εμφανής σωματική βία αλλά και η λεκτική ή η εξαιρετικά επικίνδυνη συναισθηματική βία. Οι μαθητές κατέδειξαν με τα σύντομα αλλά δυναμικά δρώμενά τους την αναγκαιότητα να ορθώνουμε, μικροί αλλά και μεγάλοι, το ανάστημά μας απέναντι στη βία, να μιλάμε δυνατά και χωρίς φόβο για τα δικαιώματά μας αποδυναμώνοντάς την.
